pagi yang menyedihkan...tiga perkataan untuk buat kesimpulan bagi pagi ni...
pok cik belum sempat buat apa apa lagi ni walaupun dah lama sampai di ofis...rasa blue...
semalam pok cik gi tolong abah buat promosi kat billion buat hari pertama, sambutannya tidak menggalakkan...sedih...tapi pok cik tak putus asa...hari ni lepas kerja nak gi lagi...mesti buat sale hari ni...
yang menyedihkan pok cik, semalam pok cik kena marah customer...adalah sorang pak cik...kita promote kat dia astro la...pastu pak cik tu marah-marah kita pasal kenaikan harga astro tu...siap speaking lagi...ish ish ish...sedih pok cik masa tu...kita promoter je, kalau nak marah gi la marah diorang kat pejabat astro...speaking...kalo pok cik jawab balik dengan speaking...pok cik guaratee dia akan rasa malu sampai nak cari lubang untuk sembunyikan diri...ingat pok cik ni apa...pok cik orang london tau...hehehe (perasan)...
pok cik dah la terbawa-bawa sedih yang semalam, pagi ni plak masa gi jumpa tuan kedai ngan abah sebab nak bayar deposit kedai (kat jalan bayam), pastu tuan kedai tu (mak cik la) tengok pok cik ni cam cina...pastu adalah cakap-cakap pasal tu...pok cik serius terasa...jiwa yang halus ni habis berkecai...
pok cik sebenarnya jadi conpius...conpius yang amat sangat...yalah pok cik tau pok cik cina...tapi gak...masa pok cik ngaku pok cik ni melayu, orang melayu kata u ni cina, ni la, tu la...pastu orang cina plak menyingkirkan pok cik...masa pok cik ngaku sebagai orang cina plak, orang cina kata u ni melayu "b#b@", kena singkir lagi, melayu plak kata u ni dah melayu la...bukan cina lak...
hmm...apa semua ni...pok cik rasa cukup penat la dengan benda yang remeh temeh ni...kadangkala, pok cik rasa diri ni cam anak yatim..kena buang ke sini sana...last last tak tau masuk group mana...
sedih...sedih...dan sedih...
rasa lega sikit lepas kat sini...hehehe...
takpe la...sambung keje dulu...pasni citer lagi plak...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
sabar la yer.. itulah namnya kehidupan yg penuh pancaroba..
"Kekuatan tidak datang dari kemampuan fizikal,tetapi ianya datang dari semangat yang tidak pernah mengalah."
tak ngalah la ni...pok cik...hehehe...melayu ke cina ye...lepas ni...pok cik bagitau...
Post a Comment